در اين کتاب، دکرو براي نخستين‌بار در جمع معاصرانش استانيسلاوسکي، کوپو، ميرهولد و ديگر اصلاح‌طلبان (انقلابيون) اصلي تئاتر قرن بيستم ظاهر مي‌شود. فرم هنري‌اي که دکرو در طول عمر خود خلق کرد، کاملا‌ً با آنچه قبلا‌ً به‌عنوان پانتوميم سنتي شناخته مي‌شد، متفاوت است. او نه هنر صامت‌، بلکه هنر واقعي حرکت دراماتيک را توسعه بخشيد. آموزه‌هاي دکرو و ريخت آثارش هنوز با شور و نشاط در ميان نسل‌هاي متاخر مورد ‌توجه و تحصيل است. کتاب‌ها، مقالات و مطالعات پيرامون دکرو همچنين به‌شکل فزاينده‌اي در‌حال‌رشد هستند. اين شاخص‌هاي قوي نشان مي‌دهند که نام او يک پاورقي رنگي در تاريخ تئاتر نيست، بلکه با گذشت سال‌ها جاي خود را در ميان سرآمدان تحول تئاتر قرن بيستم باز کرده است.