"معناي زندگي چيست؟" پرسشي است كه مدت‌ها نزد فيلسوفان غربي مهجور افتاده بود، اگر چه عموما آن را بيانگر دغدغه‌هايي مي‌شمرند كه بسياري از افراد درباره زندگي، عموما، و زندگي خود، خصوصا، احساس مي‌كنند. كتاب در جستجوي معنا به دو موضوع عمده مي‌پردازد: نخست، واقعيت‌هايي درباره زندگي، مانند مرگ و فقدان هدف نهايي و شيوع رنج، كه ممكن است به نظر برسد زندگي را بي‌معنا مي‌كنند. دوم، خودشكوفايي و اينكه چگونه و به چه معنا مي‌تواند آرماني رضايت‌بخش يا سازوار باشد. اسوالد هنفلينگ پاسخ‌ها و رويكردهاي مختلفي را به اين مسائل و موضوعات برمي‌رسد. آيا دين مي‌تواند پاسخي به دست دهد؟ آيا اصلي بنيادين وجود دارد كه بر طبق آن بتوان ادعا كرد زندگي مقدس است؟ آيا زندگي ما بايد بر طبق اميال و در پي خوشبختي باشد؟ آيا چيستي ما را جايگاه‌مان در جامعه تعيين مي‌كند؟ آيا تمسك به ماهيت انساني را بايد «دروغ‌باوري» شمرد و رد كرد؟