ارسطو، فيلسوف کلاسيک نام‌دار يونان باستان، مصرانه معتقد است که هدف از زندگي، شکوفايي انساني يا به زبان ديگر کسب خوشبختي است. انسان نمي‌‌تواند به اين سعادت، شادماني و خوشبختي دست يابد مگر اينکه مهارت و اراده کافي براي انتخاب پيوسته گزينه‌‌هاي اخلاقي و کسب خوشبختي داشته باشد. به گفته ارسطو، خرد عملي اين مهارت و اراده را فراهم مي‌‌‌‌‌‌کند. با خرد عملي، شکوفايي انسان حتمي است و بدون خرد عملي، زندگي ما در عذاب خواهد بود. ارسطو خرد را به خوشبختي پيوند مي‌‌زند؛ اما اين پيوند در ابتداي بحث براي ما شناخته‌‌شده نيست. خرد چيست؟ خرد در معني همان عقل است. در لغت‌‌نامه‌‌ها براي خرد، معادل‌‌هاي ديگري هم ذکر شده است: معرفت، حکمت، فضيلت، عقل، دانش، دانايي، فرزانگي، دانايي، دانش و مانند آن. در تعريف خرد آمده است: خرد برخورداري از تجربه کيفي، دانش و قابليت قضاوت کردن و در نتيجه عاقل، دانا و خردمند بودن است. خرد را هوشمندي، زيرکي، برخورداري از منطق و روشن‌‌بيني هم دانسته‌‌اند. در فقدان خرد، فرد بي‌‌خرد را ابله و احمق مي‌‌خوانند. خردمند يا همان حکيم، قدرت تفکر معقول دارد. به همين علت، خرد را گاه معادل تفکر و ترکيبي از کارآمدي علم، هوش و تجربه دانسته‌‌اند. بعضي از لغت‌‌نامه‌‌ها، خردمندي را توانايي قضاوت درست در امور زندگي و رويه و رفتار صحيح انسان در انتخاب مسير حرکت و هدف دانسته‌‌اند.