چندين عامل براي ترجمه‌ي يك كار وجود دارد، عواملي كه از آن‌ها به عنوان انگيزه ياد مي‌شود. درباره‌ي نوشتن داستان كوتاه و تئوري‌هاي ادبي نوشته‌اند و خواهند نوشت. نوشتن داستان كوتاه عناصر مشخصي دارد كه در همه‌جا يكسان است؛ پس در نگاه اول، ترجمه‌ي اين دست از كتاب‌ها تكرار مكررات به نظر مي‌رسد. اما تنها خواندن مقدمه‌ي ديمن نايت كافي است كه حس كنيم سعي شده برخوردي متفاوت با ما شود. بله، اين كتاب درباره‌ي داستان‌نويسي است. اما دم‌خور شدن با نويسنده‌اي كه آگاهي فراواني نسبت به ادبيات دارد، اتفاق نادري است. شانس كمي است كتابي آن‌قدر خوب به شما آموزش دهد كه اصلا متوجه نشويد داريد آموزش مي بينيد. بلكه وقتي به خودتان مي‌آييد ببينيد در كنار لذت فراوان خواندن، بر دانشتان هم افزوده شده و حالا خيلي راحت‌تر از قبل توان نوشتن را در خودتان مي‌يابيد. مي‌دانم نمي‌شود جلوي دسته‌بندي را گرفت. هر كتابي متعلق به دسته‌ي خاصي است و كتاب خلق داستان كوتاه متعلق به دسته‌ي آموزش ادبي؛ اما يك روند ـ يك حس زيرپوستي در كتاب موج مي‌زند كه باعث مي‌شود دست‌بندي را فقط پوسته‌اي ظاهري بدانيم... مثل اين مي‌ماند كه با نويسنده‌اي توانا هم‌قدم شده‌ايم و او دارد با صداقت و فروتني تمام دانش سرشارش را بدون هيچ چشم‌داشتي در اختيار ما مي‌گذارد و فقط بعد از جدايي از اوست كه مي‌فهميم نگاهي دقيق‌تر و زيباتري به محيط اطرافمان پيدا كرده‌ايم، نگاهي از دريچه ديد يك نويسنده.