بخوان اين شعر را گاهي اگر خونت به جوش آمد. اگر ديدي به جاري مي‌فروش آدم فروش آمد. در اين شعرم هزاران كوزه پنهان كرده‌ام شايد. پس از نوبت ميخوارگان سخت‌كوش آمد. بپيما جام‌ها از شعر من 1 صبح باراني. اگر ديدي كه از خاكم صداي نوش نوش آمد. مباد اما رياكاران مسجد را بنوشاني. كه ديدم كمتر از اين آب‌ها جاهل به هوش آمد. چنين كاين بت‌پرستان پاچه مي‌گيرند از زمستان. بيا بنشين كه از جوبارهاي نيمه شب شايد. صداي آبشار شعر و موسيقي به گوش آمد. چرا لب‌‌تشنه‌اي؟ از بيت پايانم دري بگشا. همين حالا از اين كوزه‌اي بر روي دوش آمد.