تاریخ فلسفه‌ی معاصر تاریخ جریان‌های فلسفی متعدد است. کثرت جریان‌ها و موضوعات فلسفی یکی از اوصاف بارز فلسفه در دوران معاصر است. در گذشته، سالیان دراز طول می‌کشید تا جریان‌ها و مکاتب فلسفی شکل گیرند. این شکل‌گیری، چنان‌چه پذیرش آرای افلاطون و ارسطو را در نظر گیریم، بعضا حتی به پیش از هزار سال نیز رسیده است. اندیشه‌ی افلاطون به‌واسطه‌ی نوافلاطونیان ادامه پیدا کرد تا و در قرن یازده میلادی با کشف آثار اصلی افلاطون مجددا احیا شد و در قرن‌های چهارده و پانزده با قول به اصالت اسم (Nominalismus) به‌همین ترتیب، مسلمانان و مسیحیان در قرن سیزده میلادی، با کشف آثار اصلی ارسطو و تفاسیر خود بر آن‌ها، باعث تجدید حیات و شکوفایی آن شدند. اما وضعیت در مورد فلسفه‌های قرن بیستم به‌گونه‌ای دیگر است؛ به‌طوری که جریان‌های فلسفی زود به ‌زود و به فاصله ده تا بیست سال جاری خود را به دیگر جریان‌ها می‌دهند.