نظام منطق (1843) نوشت? جان استيوارت ميل را مي‌توان مهم‌ترين کتاب سنت «تجربه‌گرايي» در سد? نوزدهم برشمرد که درصدد است تبييني سراسر «طبيعت‌گرايانه» از بنيادين‌ترين فعاليت‌هاي شناختي انسان و حقايق عرضه‌شده در علوم منطقي، رياضي، طبيعي، و اجتماعي ارائه دهد. در همين راستا، در اين کتاب، شاهد هجم? سهمگين وي به هرگونه فلسف? «پيشيني‌گرا» و «شهودگرا» هستيم که مي‌کوشيدند حقايقِ خارج‌ازذهن را ازطريقِ شهود، آگاهي يا عقل، مستقل از مشاهدات و تجرب? انساني، استنباط کنند. به‌علاوه، از منظر بحث منطق، با درنظرداشتن هم? تحولات اساسي در رشت? منطق، اين اثر همچنان يکي از متون اساسي در تاريخِ نظرورزي‌هاي منطقي محسوب مي‌شود؛ خاصه اينکه درصدد است با ارائ? نقش? کاملي از «فرايندهاي استقرايي» همان کاري را براي «استقرا» انجام دهد که ارسطو براي «قياس منطقي» به انجام رسانيد.