مطالعات فرودستان به دنبال انتقاد از تاریخ‌نگاری نخبه‌گرا در زمینه‌ تاریخ‌نگاری پسااستعماری و با فهم نوینی از دینامیزم زایش و قوام حرکت‌های ضداستعماری در هند تولد یافت و به‌سرعت‌ با اقبال تاریخ‌نگاران امریکای لاتین و حتی اروپایی روبه‌رو شد. تعریفی که این نوع تاریخ‌نگاران از فرودستان ارائه دادند بیش‌تر همان تعریفی بود که آنتونیو گرامشی در دفترهای زندان خود ارائه داد. انسان فرودست، به تعریف گرامشی، انسانی است به‌حاشیه‌رانده‌شده و نه لزوما تهی‌دست؛ انسان فرودست ناتوان از اعمال قدرت در جامعه. با چنین تعریفی اقلیت‌های مذهبی، قومی و زنان نیز در بسیاری از جوامع از جمله‌ گروه‌های فرودست به شمار می‌آیند. تاریخ فرودستان روایت تاریخ است از منظر فرودستان.