هشت و چهل و چهار اولين رمان كاوه فولادي‌نسب (1359) است. او كه چندين سال است به عنوان منتقد، مترجم و مدرس داستان‌نويسي فعاليت‌هاي فراواني انجام داده است، اين رمان را با درون‌مايه‌اي اجتماعي ـ تاريخي نوشته است. رمان درباره يك ساعت‌ساز و ساعت‌فروش تنهاست كه عاشق پرسه زدن در خيابان‌ها و كوچه‌هاي قديمي تهران است. مردي منظم و دقيق كه دوستان اندكي دارد و جهاني مملو از خاطرات. اما يك اتفاق عجيب اين آرامش را برهم مي‌زند و منطق روزمره زمان را به هم مي‌ريزد. اتفاقي كه باعث ماجراهاي تازه‌اي مي‌شود... رمان كاوه فولادي‌نسب با توجه به وابستگي‌هاي زماني و مكاني‌اي نوشته شده كه ناگهان و طي يك فرايند تكنيكي از هم مي‌پاشند و اجازه مي‌دهند مخاطب او در چند وجه از تاريخ كمي دورتر ايران و تكه‌هايي از آن سفر كند. از سويي سوالي مهم نيز پيش روي اين خواننده قرار مي‌گيرد كه اوج رمان محسوب مي‌شود: آيا مي‌توان به عقب بازگشت؟ با اين رويه رمان هشت و چهل و چهار خواننده‌اش را به يك پرسه‌زني پراتفاق و غافلگيري دعوت مي‌كند.