هشت بهشت آخرين مثنوي از خمسه اميرخسرو دهلوي (6571 ـ 725 ق) است كه شاعر آن را به تقليد از هفت‌پيكر نظامي سرود. بسياري از شاعران شبه‌قاره به تقليد از هشت‌بهشت آثاري را خلق كردند. اميرخسرو جز در شكل‌بندي و نوآوري در انتخاب افسانه‌هاي درون‌داستاني، در زبان و يان خود ابتكاراتي به خرج داده است. داستان‌هاي هشت‌بهشت اغلب ابتكاري شيرين است كه عناصر داستان‌هاي هندي را در خود دارد.