جوليو شخصيت اصلي رمان داراي حال و هوايي ماليخوليايي است؛ او از دو برادر ديگر باهوش‌تر است و تنها كسي است كه به كتاب و مطالعه علاقه‌مند است. در اينجا با نمونه‌اي از شخصيت غالب رمان مدرن، به عبارتي يك شخصيت سترون روبرو هستيم. جوليو هم مثل همه‌ي شخصيت‌هاي سترون پيش از موعود پير شده است: «فقط چهل سال دارم و انگار هشتاد يا صد ساله‌ام.» جوليو يادآور جوان داستان گرداب مالستروم اثر ادگار آلن پواست، كه با نزديك شدن به مغاك پير شده است.