شخصيت‌هاي «جان چيور» آدم‌هايي عادي و خوب‌اند كه زندگي به ظاهر آرام و سعادتمندي دارند اما همواره گرفتار درد و رنج‌اند. دستمايه بيشتر داستان‌هاي او زندگي‌هاي خانوادگي به ظاهر خوب، اما در باطن آشفته‌اي‌ست كه اغلب با حوادث كوچك و مضحك آشفته‌تر مي‌شوند. او در داستان‌هايش منظري واقعي از زنگي طبقه متوسط دهه‌هاي سي و چهل آمريكايي و وقت‌گذراني آن‌ها در مهماني‌ها و كوكتل‌پارتي‌هاي توخالي و مشروب‌خوري‌شان پيش رو مي‌گذارد. چيور اميدهاي كاذب و توجيهات عجيب و غريب، اما قابل فهم شخصيت‌هايش را مسخره مي‌كند و ترس‌ها و آرزوهاي نامعقول و افراط آميزشان را به نمايش مي‌گذارد و در عين حال از حماقت‌هايشان در زندگي خانوادگي و اجتماعي مي‌گويد كه چگونه اسير روزمرگي و مراودات سطحي و كوكتل‌پارتي‌ها هستند.