در گذشته، به خصوص در كشورهاي غربي، رسم بر آن بود كه فرزندان به محض رسيدن به سن بلوغ و پايان مدرسه، از والدين‌شان جدا شده و زندگي مستقل خود را آغاز مي‌كردند و اتفاقا از اين بابت به خود مي‌باليدند اما در سال‌هاي اخير، اوضاع كمي تغيير كرده است. نسل جديد، بسيار متوقع شده و مشكلات قرن حاضر يعني بيكاري و بحران‌هاي اقتصادي و از همه مهم‌تر، رفتارهاي گهگاه نابخردانه و نامناسب والدين، مانع بلوغ ذهني و واقعي فرزندان شده است. جوانان بالاي بيست و حتي سي‌سال ترجيح مي‌دهند با والدين‌شان زندگي كنند. مادامي كه مي‌توانند از سرويس هتل مامان لذت ببرند، مجبور نيستند كرايه خانه بپردازند، لباس‌هايشان را بشويند، غذايشان را خودشان بپزند و...