موش وصله ناجوري به خانه نيست، ولي موش‌خرما هست. خانه را توي دست‌شان مي‌گيرند. اين است كه من اينجام. دارم خانه را پس مي‌گيرم. دوباره مالكش مي‌شوم. اين‌قدر اينجا مي‌ايستم تا دوباره اوضاع عادي شود، تا وقتي با خيال راحت بتوانم بخوانم، نه اين‌كه حواسم به سر و صداها پرت شود يا هر بار كه مي‌روم سر كتري، ياد رفيق مرحوم‌مان بيفتم كه كف زمين افتاده بود!