مقصود من از نگارش کتاب «چگونگي تنها بودن»- تا حدودي- ثبت تغيير نگرشم از «تنهايي و انزوايي پر از خشم و هراس، به پذيرش يا حتي پاسداشت جايگاه مخاطب و نويسنده» است. البته اين جمله بدان معنا نيست که همه‌چيز خوب است و جايي براي خشم و نگراني وجود ندارد. به هر روي، عطش ملي ما براي به چنگ آوردن نفت (که باعث شکل‌گيري دو دولت بوش پدر و پسر و نيز جنگ زشت خليج‌فارس شد) همين حالا هم ما را در معرض جنگي طولاني و بي‌پايان در آسياي مرکزي قرار داده است...