نوشته‌هاي كوتاهي كه در اين كتاب آمده‌اند همان‌قدر داستان كوتاهند كه مقاله يا پژوهش‌هاي روانكاوانه. اين قطعات كه در قالب اول شخص روايت شده‌اند، بيشتر به خاطره شبيهند و گاه آدمي را به ياد سبك اورول و موام در خاطره‌نويسي مي‌اندازند. هر يك از فصول كتاب به موضوع خطيري مي‌پردازد، از جمله ماهيت اشتياق، نقش سرنوشت‌ساز وهم و وهم‌زدايي از زندگي آدمي، ماجراجويي در تقابل با كوته‌فكري، ارزش مهارت و تخصص، ريشه و اجزاي قهرمان‌گرايي و... نثر بولونيني دلپذير است و صميميتي دلفريب دارد. از همين روست كه ظهور مفاهيم روانكاوانه در متن به معناي تحميل اصطلاحات فني اين رشته نيست، بلكه بيشتر محملي است براي روشن ساختن مطلب به روشي خلاق.