ما در عين رهايي هستيم. مبدا ما رهايي و آزادي بوده است و امروز خود را در بند كرده‌ايم. اين بند ذهني را بايد بگشاييم، بندي كه ساليان دراز بر ذهن و فكر و حافظه ما بسته‌اند. رهايي، آرماني بزرگ نيست كه ما به جست‌و‌جويش قيام كنيم. رهايي در خود ماست. فقط كافي است غبار را از چهره تابناكش بزداييم فقط همين! رهايي در ذات و فطرت ماست، ولي از كودكي آن را از ما گرفته‌اند و به جايش به ما تعلقات داده‌اند. زندگي، ارزشي را با هزاران ترفند در برابر چشمان مشتاق ما به نمايش گذاشته است! رهايي براي ما معما شده است. رهايي معما نيست حقيقتي است كه هر لحظه مي توانيم آن را لمس كنيم.