ديو اگرز نويسنده، ويراستار و فيلم‌نامه‌نويس آمريكايي است كه تاكنون برنده جوايزي چون جايزه مديسي، جايزه ايمپك دوبلين و جايزه كتاب لس‌آنجلس تايمز شده و يکي از بهترين نويسندگان جوان آمريکايي در حال حاضر است. او علاوه بر نويسندگي، موسس مجله مك سوئينيز است. از ميان آثار متعدد او دو كتاب زيتون و چطور گرسنه هستيم به فارسي ترجمه شده‌اند. اين كتاب شامل داستان‌هاي كوتاه متعددي است كه حكايتي از بي‌قراري و عطش سيري‌ناپذير روح آدمي است. عنوان برخي از داستان‌ها عبارت‌اند از: يكي ديگر، آرام، وقتي زوزه كشيدن را ياد گرفتند، من و مادرت، پس از اينكه به رودخانه پرت شدم و پيش از اينكه غرق شوم و... "زن، جوشان و خروشان و با چهره‌اي گل‌انداخته در انتظار است" نام يكي از داستان‌هاي اين كتاب است كه ماجراي زني مجرد را روايت مي‌كند كه شوهرش را ترك كرده و تمام هستي‌اش به وجود پسر نوجوانش بسته است. پسر پانزده سال دارد و بعد از يك شبانه‌روز هنوز به خانه برنگشته است. مادر كه بي‌صبرانه انتظار بازگشت او را مي‌كشد، خود را محق به عصباني بودن مي‌داند و فكر مي‌كند كه چه رفتاري بايد با او داشته باشد. از ديگر آثار او مي‌توان به كتاب‌هاي دايره، جيغ اساسا كارساز است، تلاشي غم‌انگيز از نبوغي بهت‌آور، حالا مي‌فهمي چه فرز هستيم، هولوگرامي براي شاه و زيتون اشاره كرد. او در سال 2005 موفق به دريافت دكتراي افتخاري ادبيات از دانشگاه براون شد.