در ميان كتاب‌هايي كه به موضوع اردوگاه‌هاي استاليني پرداخته‌اند، روسلان وفادار جايگاهي منحصربه‌فرد دارد. اين اثر نه تنها مانند ساير داستان‌هاي گولاك گواه تكان‌دهنده واقعيت‌هاي زمانه خويش است، بلكه تحليلي طراز اول از نظام توتاليتر، تصويري جامع از موجود دربند، توصيفي عميق از روش‌هاي اجرايي اين نظام، و نيز درجات مختلف خفت و خواري انسان‌ها در متن واقعيت شوروي ارائه مي‌دهد. در عين حال، ضمن آن‌كه به تمثيلي شاعرانه نزديك مي‌شود، پرسش‌هايي كلي در زمينه ارزش‌هاي فراگير اخلاقي مطرح مي‌كند.