آليس: ... بذاريد بهتون بگم: تنها دليل كه مردم منو به عنوان «آليس در سرزمين عجايب» به ياد مي‌آرن اينه كه من تصميم گرفتم دست‌نوشته‌هاي كتابو بفروشم. اين حركتي بود كه نگاه مردم عام رو به طرف من برگردوند... اما مي‌دوني چرا من دست‌نوشته‌هامو فروختم؟ به خاطر اين كه پول لازم داشتم. براي گرم كردن خونه‌م آقاي ديويس... حالا، اين همون آليسيه كه مردم مي‌خوان بشناسنش؟ يا شايدم مردم ترجيح مي‌دن اون دختربچه بلوند رو توي لباس خوشگل دخترونه، با كنجكاوي هميشگي و مهربون به ياد بيارن، دختري كه هيچ‌وقت تغيير نمي‌كنه و هيچ‌وقت پير نمي‌شه؟