نويسنده در اين كتاب رجعتي به خودش و البته انسان در عصر معاصر داشته است. مهم‌ترين مساله او در اين رمان تسويه حساب انسان با خودش براي سنجش اعمالي است كه در طول زندگي از او سر زده است و به همين دليل كتاب آكنده از مونولوگ‌هايي است كه راوي با خودش داشته است و در آن از گذشته خود روايت مي‌كند. پنجره روسي نه يك درام كه داستاني نمادين و آكنده از عبارات زيبا و دلچسب براي مطالعه است كه سعي مي‌كند به شكل‌هاي مختلف درباره روبه‌رو شدن با واقعيت زندگي به مخاطب پيشنهاد بدهد. اين رمان را در واقع بايد در زمره نخستين آثار ترجمه شده از ادبيات اروپاي جنوب شرقي به ايران دانست كه تعامل فرهنگي ديرينه ميان دو كشور را رنگ و بويي تازه مي‌بخشد.