زنده‌ها ساكت مي‌شوند. موافقي، كاپيتان؟ مثل من كه وقتي زنده بودم ساكت بودم. اما ما مرده‌ها حرف مي‌زنيم. ما مرده‌ها با زبان بريده، گلو خفت‌شده، دندان‌هاي ريخته، لب‌هاي خوني، با همين چيزهاي كمي كه براي‌مان باقي مي‌گذاريد، مي‌توانيم حرف بزنيم.