خانم روني: چه‌ت شده، دن؟ حالت خوب نيست؟ آقاي روني: خوب! هيچ‌وقت شده من رو خوب ببيني؟ روزي كه دفعه اول من رو ديدي كه بايد تو رختخواب مي‌بودم. روزي كه بهم پيشنهاد ازدواج دادي دكترها جوابم كرده بودن. اين رو مي‌دونستي، نمي‌‌دونستي؟ شبي كه باهم ازدواج كردي آمبولانس برام فرستادن. اين رو كه يادت نرفته؟ (مكث) نه، نمي‌شه گفت خوبم. ولي بدتر هم نيستم. در واقع بهتر از قبلم. كور شدنم تلنگر خيلي خوبي بود. اگه مي‌تونستم كر و لال هم بشم يه راست تا صد سالگي مي‌رفتم. يا شايد هم رفته‌م؟ (مكث.) امروز صد سالم شد؟ (مكث.) من صد سالمه، مدي؟