كتاب هنر ايران، نوشته‌ي رابرت مرداك اسميت (1900-1835م) يكي از نخستين كتاب‌هاي تاريخ هنر ايران است، كه در دوران ناصري و در سال 1876م (1254ش) در لندن منتشر شده است. اسميت، رئيس اداره‌ي تلگراف ايران (1888-1864م) سرلشگر، باستان‌شناس و ديپلمات اسكاتلندي، يكي از مهم‌ترين گردآورندگان آثار هنر ايران در موزه‌هاي انگلستان (عصر ويكتوريا) بوده است. انگيزه‌ي اسميت در نگارش اين اثر، معرفي مجموعه‌ي موزه‌ي ساوت كنزينگتون (ويكتوريا و آلبرت) و ارائه‌ي اطلاعاتي درباره‌ي تاريخچه‌ي هنرهاي صناعي ايران، شيوه‌هاي ساخت و مراكز توليد انواع هنرها (در قالب كتابي راهنما) براي مخاطبان اروپايي درآن روزگار بود. اين كتاب، سندي مهم از تاريخ هنر ايران است كه ماحصل تحقيقات ميداني وي در طول 23 سال اقامتش در ايران بوده.