كتاب «همدلي با بيماران رو به مرگ» اليزابت كوبلر راس، آداب اقتدارگرايانه و تعصب‌آميز را به چالش مي‌كشد. در دوره‌اي كه اهل حرفه پزشكي از بيماري‌هاي پيشرفته در لفافه و با اگر و مگر حرف مي‌زدند، دكتر راس نه تنها با بيماران درباره بيماري آن‌ها صحبت مي‌كرد، بلكه به طور اصولي و به دقت حرف‌هاي آن‌ها را گوش مي‌داد.