درباره‌‌ی نیچه عرفان ایران زمین (نیچه عرفان و جهان ایرانی)

فريدريش نيچه (1900-1844م.) رادمرديست كه خود را «فيلسوف آينده» philosophe de l avenir مي‌دانست و «برخلاف زمانه» unzeitgemasse مي‌انديشيد. او نه برده زمانه، مدرنيته و دموكراسي شد و نه تسليم گذشته و سنت و كهنه‌پرستي و به عنوان پزشك تمدن تشخيص داد كهنه پرستيدن ديروز يا امروز نشانه symptome بيماري است، زيرا بر اين باور بود كه زمان غروب بتان (1888) فرا رسيده است و آدمي مي‌تواند سرنوشت خود را به دست گيرد و ايدئولوژي‌هاي منكر حيات و آزادي را كنار زند. از نظر متفكران معاصر بايد نيچه را انديشمند دوران بحران شمرد زيرا بنا بر تجربه تاريخي قرن اخير، هنگامي كه جامعه با نابساماني، آشفتگي و بن‌بست‌هاي عقيدتي مواجه مي‌شود خواننده به نداي او بيش‌تر گوش فرا مي‌دهد. كاشفان فردا براي رهايي از اين «زمانه كثيف» كه ميان‌مايگي و ناتواني را تبليغ مي‌كند، به بسي چيزها احتياج دارند به نيچه نيز نياز دارند كه «فيلسوفي سرشار از آينده» است.

آخرین محصولات مشاهده شده