هنری فلمینگ، قهرمان این داستان جوانی جویای نام است که برای کسب افتخار چشم خود را به اشک‌ها و ناله‌های مادر می‌بندد و راهی میدان جنگ می‌شود اما در همان ابتدای راه درمی‌یابد که مسیر اشتباهی را در پیش گرفته است. حالا در میان جهنمی از آتش و گلوله نه راه پس می‌داند نه راه پیش. برخلاف قصه‌های جنگ، نویسنده‌ی این کتاب در پی خلق قهرمان جنگی نیست. قهرمان او یک جوان بزدل است که هم‌چون گربه‌ای در کوچه‌ی بن‌بست، دندان‌هایش را نشان سگ می‌دهد. اهمیت این کتاب در توصیف‌های دقیق و بی‌پرده از واقعیت‌های میدان جنگ است.