من از يادت نمي‌‌کاهم مارتيتا داستان کورينا، هنرمند جواني است که به دنبال رؤياهاي ادبي خود به پاريس مي‌رود؛ شهر نور و روشنايي و عشق. دوستاني هم دارد: مارتيتا و پائولا. هر چند پاريس آني نيست که تصور مي‌کردند اما تجربه‌ي زندگي در شهري بزرگ و مشهور و زندگي زيرزميني در آن تجربه‌ي جالبي است. زمان ميان اين سه دختر جدايي مي‌افکند تا اين‌که سال‌ها بعد، در خانه‌تکاني و اسباب‌کشي، يک نامه خاطرات فراموش‌نشدني روزهايي را که با هم گذرانده بودند به يادشان مي‌آورد. و اما من؟ پايم به پاريس رسيده و نرسيده موهايم را پسرانه مي‌زنم، گوشواره‌ي پَرخروسي آويزان مي‌کنم و مثل محلي‌ها شالي بلند دوبار دور گردنم مي‌پيچم که هيچ فايده‌اي ندارد؛ هماني هستم که بودم. آمدم راه رفتن کبک را ياد بگيرم، راه رفتن خودم يادم رفت.