. . . اين رمان را فاكنر 1930 ـ يك سال پس از "خشم و هياهو" ـ نوشته است. خود او مدعي بود كه نوشتن آن را در ظرف شش هفته ـ آن هم با كار شبانه، پاي كوره آتش يك نيروگاه محلي ـ به پايان رسانده و پس از آن هم دستي در آن نبرده است؛ ولي ساختمان داستان و ظرافت پيوند‌هاي آن چنان است كه خواننده گمان مي‌كند بايد بيش از اين‌ها وقت و "عرق ريزي روح" صرف پروراندن آن شده باشد. در هر حال، اين رمان را بسياري از منتقدان ساده‌ترين و در عين حال كامل‌ترين رمان فاكنر مي‌دانند. برخي حتي آن را شاهكار او ناميده‌اند. آنچه مسلم است، اين رمان هميشه مدخل خوبي به دنياي شگفت و پرآشوب داستان‌هاي فاكنر به شمار رفته است؛ اگر چه در مورد همين رمان هم بايد گفت كه سادگي آن تا حدي فريبنده است و دقايق و ظرايف آن غالبا در نگاه اول آشكار نمي‌شود.