کتاب «مغز معمار» عصب‌شناسي، خلاقيت و معماري تأليف هري فرانسيس ملگرِيو است و با ترجمه رضا احمدي‌وند چاپ شده است. گزيده‌اي از کتاب را مي‌خوانيم: از نوشتن اين کتاب همزمان دو نيت دارم: نخست مروري بر گام‌هاي بلندي که امروزي در علوم عصب‌شناسي برداشته‌اند: و دوم طرح پاسخي به اين پرسش که دانش نوين عصب‌شناسي چه حرفي در معماري و حوزه‌هاي مرتبط با طراحي دارد. من بيشتر به خود فرآيند خلاقيت توجه مي‌کنم: به مسائل ظريفي مثل ابهام و تفکر استعاري که در دروني‌ترين بخش وجود ما خانه دارد و به نظرم آنچه امروز عصب‌پژوهي دراختيار طراحان قرار مي دهد. در حد طرحي کلي از پيچيدگي عظيم هوش و حواس و هيجانات ماست. بخش نخست کتاب، مجموعه مقالات کوتاهي است درباره‌ي معماراني که پيش‌تر به اين مسئله پرداخته‌اند که ما چگونه به بنا مي انديشيم. اين نوشته‌ها – از آلبرتي تا يوهاني پالاسما- حاوي بينشي استثنايي درباره‌ي دوران خودشان است. در بخش دوم به تلاش‌هاي تجربي در حوزه‌ي مشترک عصب‌شناسي و زيبايي‌شناسي معماري مي‌پردازم. اين تلاش‌ها اگرچه نظريه تحويل نمي‌دهند. شايد چيز ديگري ارائه دهند که راهي نظري يا توان بازانديشي در پرسش‌هاي بنيادين درباره‌ي انساني باشد که معمار براي او طراحي مي‌کند.