بعد از پيروزي انقلاب اسلامي اصول کلي و عمومي اين تمدن تاريخ‌ساز در قانون اساسي و در رهنمودهاي حضرت امام خميني(ره) و در بيانات و راهبردهاي تأييد شده توسط مقام معظم رهبري بارها تکرار و توصيه شده است. آن چه توسط شوراي تشخيص مصلحت نظام در برنامه هاي مقطعي و چشم اندازها ارائه شده است و در نهايت توسط شوراي عالي انقلاب فرهنگي در حوزه معماري و شهرسازي با نام سند ملي معماري و شهرسازي اسلامي _ ايراني ويرايش هفدهم در دي ماه 1395 به تصويب رسيده است تا حدودي سياست‌ها، ضوابط و اقدامات اساسي و کلي را بيان مي نمايد. سند فوق فاقد ساختاري است که مراحل، موضوعات و مباني هر مرحله را تفکيک و رابطه آن ها را مشخص نموده باشد تا بتوان ازطريق مدلي جامع و مانع، فرايندهاي فردي و اجتماعي انسان‌ها را در ذيل مشيت حکيمانه، مدبرانه و ازلي و ابدي الهي مورد ارزيابي و نقد قرار داد. آن چه را که در دانشگاه‌ها بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ابتدا با ترجمه و تقليد برنامه‌هاي آموزشي از کشورهاي غربي و سپس تحولات آن مبتني بر رويکرد غيرديني سکولاريسم و ضد ديني، لائيسم و آتئيسم در حوزه سرفصل و محتواي دروس و آموزش‌ها و پژوهش‌ها اتفاق افتاده است و هنوز با وجود تشکيل کارگروه هاي تحول و ارتقاء علوم انساني در شوراي عالي انقلاب فرهنگي، به خصوص در گروه هنر و معماري و شهرسازي استمرار دارد، حديث تاسف باري است که جداگانه به آن بايد پرداخت و...