كتاب حاضر در سال 1994 انتشار يافته‌است. نويسنده به جوهره رويكرد سيستمي در مشاوره خانواده عنايت داشته و در همين حال به اصول مشاوره وفادار مانده و از ديدگاه‌هاي ديگر بهره برده‌است. وي در جايي به نقل از راجرز آورده است: درمانگر زماني مي‌تواند عميقا ياري‌كننده باشد كه به عنوان يك شخص تلقي شود، خودش را به عنوان يك شخص در يك ارتباط قرار دهد و ديگران را به مثابه اشخاص در قانون خودش تجربه كند. فقط در چنين شرايط و فضايي است كه ملاقات عميقي برقرار مي‌شود و درد تنهايي را، هم در مراجع و هم در مشاور حل مي‌كند.