«ويولت توسن» نگهبان گورستان شهر کوچک بورگوندي است. عزاداران و آدم‌هاي هميشگي و کشيش و چند نفري که در گورستان کار مي‌کنند، به گرماي خانه او پناه مي‌برند و مصاحبت و خنده‌ها و اشک‌هاي‌شان با قهوه‌اي که ويولت به آن‌ها مي‌دهد در هم مي‌آميزد. روزهاي زندگي ويولت با ضرباهنگ رازهاي تکان‌دهنده و عجيب و غريب آن‌ها همراه است. با ورود ژولين سول به گورستان که اصرار دارد خاکستر مادر تازه‌درگذشته‌اش را روي قبر مردي غريبه بگذارد، روزمرگي ويولت از دست مي‌رود. ديري نمي‌پايد که اعمال غيرقابل توجيه ژولين با گذشته‌ي دردناک ويولت درهم مي‌پيچد. والري پرن در اين رمان به عمق زندگي زني مي‌پردازد که عليرغم آنچه از سر گذرانده است، باور عميقي به خوشبختي دارد. او روايتي در اختيار خواننده مي‌گذارد که بر قلب خواننده چنگ مي‌زند.