https://noghrehpub.com/ پاتريک موديانو در رمان جوهر نامرئي، از نو موضوعي را دست مايه‌ي داستان مي‌کند که ويژه‌ي خود اوست. همانا يادآوري خاطرات و سيال بودن هويت. خاطراتي که جسته گريخته به ياد مي‌آوريم، چندان قابل اتکا نيستند و هويت آدميان گريزپاست و رنگ به رنگ مي‌شود. پاتريک موديانو تن به وسوسه‌هاي گذشته مي‌دهد تا قصه‌اي بسازد که گرچه در نگاه نخست آشنا به نظر مي‌آيد، بي‌اندازه متفاوت است. در داستان جوهر نامرئي، ژان ايبن، کاراگاه خصوصي جوان، به ماموريت پيدا کردن دختري گمشده فرستاده مي‌شود. کندوکاوش به تمامي بي‌ثمر مي‌ماند. سي سال بعد ژان جستجو را، اين بار براي خود، از سر مي‌گيرد. به محل‌هاي گذشته مي‌رود، شاهدان ماجرا را رديابي مي‌کند، گويي نيرو‌هاي ناشناخته او را به سوي خود مي‌کشد. و به يکباره حقيقت را به تمامي کشف مي‌کند، برهنه و تکان دهنده.