دوره روشنگري آغاز روي بر تافتن عالمان از يكديگر و تقسيم و تقليل علم به رشته‌هاي تخصصي و جزئي بود. فروكاهيدن علم به اجزاي كوچك به منظور تعميق و تدقيق علمي خسران‌هاي بسياري را در فهم كلي علم به بار آورد و نوعي جدايي و گسستگي را در دانش بشري ايجاد كرد. افراط در تجزيه علوم، نهضت‌هايي را در جهت يكپارچگي و پيوند علوم با يكديگر شكل داد. اين كتاب نيز تلفيقي است بين دانش فرهنگ سازماني و علوم اعصاب و نظريه‌هاي شناخت ذهن. فرهنگ سازماني كه، در ديدگاه سنتي، با نظريات رفتاري توصيف و تبيين مي‌شد، اينك با ياري گرفتن از علوم اعصاب و طرح مباحثي در زمينه بازتابندگي، تصورات، و هيجانات به عنوان فرآيندهاي ذهن، تصوير كامل‌تري را از خود به دست داده است.