مالون مي‌ميرد، كه در اصل به ‌قلم نويسنده‌ي در انتظار گودو به فرانسه نوشته شده و باز به‌دست همو به انگليسي برگردان شده است، نه رمان كه شعر منثور است. تك‌گويي پيرمرد مستاصل و درمانده در بستر مرك است كه از زندگي جانش به‌لب رسيده و خود را تا واپسين دم با گوشه‌هايي از چند قصه‌ سركرم مي‌كند. خاطره در خاكستر واپسين دم حيات خردمند رو به ضعف مي‌گذارد، خردمندي كه دغدغه‌اش واگويي حقيقت است. خواننده، درست مانند رمان پينجر مارتين اثر ويليم گلدينك، در اين جا با سطوح مختلف و لايه لايه‌ي «آگاهي» روبرو مي‌گردد: درمالون مي‌ميرد توانمندي بكت در نوشتن در گرو جولان توسن بي‌عنان خيال و هم‌آميزي كلام و تفكر است كه هرازگاهي زبان و بيان شكسپير را به‌ياد مي‌آورد.