تاکنون پژوهش‌های چندانی در مورد سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران به ‌عنوان پیشگام مبارزه‌ی مسلحانه در ایران و سازمانی که در دهه‌ی پنجاه آتش مبارزه را در میان مردم روشن نگه داشته بود و در روزهای منتهی به انقلاب نیز نقش به‌سزایی در مبارزات مسلحانه‌ی خیابانی داشت صورت نگرفته و در اغلب پژوهش‌های صورت گرفته در باب تاریخ معاصر ایران هم توجه چندانی به مبانی نظری این سازمان نشده است. پژوهش‌هایی هم که تاکنون صورت گرفته عمدتا به بازتعریف فعالیت‌هایی عملیاتی سازمان پرداخته‌اند. بررسی مبانی نظری سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران به ‌عنوان سازمان مارکسیستی که توانست هم تحولی در شیوه‌ی مبارزاتی مخالفین رژیم شاهنشاهی در دهه‌ی پنجاه به ‌وجود آورد و هم موج جدیدی از جوانان را به اندیشه‌های مارکسیستی جذب کند ضرورتی بود که ما را بر آن داشت تا در حد توان به پژوهش در این زمینه بپردازیم. ماهیت این پژوهش نظری است و نگرشی تاریخی دارد، از این رو در آن از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده است. از نظر منابع نیز، گذشته از نوشته‌های دست اول باقی مانده از نظریه‌پردازان سازمان، اسناد دست اول دیگر، نظیر روزنامه‌ها و اعلامیه‌های مربوط به آن برهه‌ی زمانی، استفاده شده است.