فريدريش فون هايک، يکي از نظريه‌پردازان اجتماعي قرن بيستم است که احتمالاً بيش از هر نظريه‌پرداز ديگري حقانيت خود را در نتيجه‌ي وقايعي که رخ داد محرز و مسلم ديد، دست‌کم در اعتقاد اصلي و محوري خويش. او هم‌چنين بيش از هر فيلسوف سياسي معاصر ديگري شخصاً نفوذ و تاثير سياسي چشمگيري داشت. هايک در آثارش به برخي از دشوارترين و هولناک‌ترين مسائل عصر مي‌پردازد و سعي در روشن کردن آن‌ها دارد؛ و اين کار را در چارچوب انديشه‌اي به انجام مي‌رساند که متفکران کلاسيک ليبرال پي ريخته بودند. او در صورت‌بندي تازه‌ي ليبراليسم کلاسيک موفق مي‌شود مجموعه‌اي از انديشه‌ها را شکل دهد که به‌اندازه‌ي انديشه‌هاي نويسندگان کلاسيک ليبرال قدرتمند است و درعين‌حال در برابر نقدها از خود ليبراليسم کلاسيک مقاوم‌تر.