كتاب پيش رو، با عنوان فلاسفه و موسيقي، سيري تاريخي بر آراي فلاسفه غرب در مورد موسيقي از يونان باستان تا قرن بيستم است. از آنجا كه موسيقي شاخه‌اي از هنرهاست، بحث فلسفي در مورد آن، در حيطه فلسفه هنر يا زيبايي‌شناسي قرار مي‌گيرد.بطور كلي، از ديرباز تا امروز، زيبايي‌شناسي يكي از شاخه‌هاي اصلي فلسفه بوده است. اما متاسفانه گفتارها و نظريات فلاسفه در مورد موسيقي، به اندازه نظريات آنان در مورد هنرهاي ديگري چون نقاشي، معماري و مجسمه‌سازي، مورد بحث و بررسي قرار نگرفته است، در حالي كه طرح پرسش‌هاي فلسفي در زمينه موسيقي، از طرح پرسش‌هاي مشابه درباره ساير هنرها، آسان‌تر است، زيرا موسيقي هنري است كه بر خلاف هنرهايي مانند نقاشي، معماري و مجسمه‌سازي، در آن از ماده، رنگ و نور خبري نيست.