داعيه هاي هنر مجموعه اي از درس گفتارهاي ماکس رافائل، نظريه پردازه مورخ و فيلسوف همر است که در دانشگاه مردم برلين و در داووس ايراد شده و سپس سال ها بعد همراه با تحليلي نوآورانه از تابلوي گرنيکاي پابلو پيکاسو انتشار يافته است. هدف را قاتل در اين پنج گفتار در ازدامي فشرده و دشوار و تکمله ي مهم اش اين بود که نظريه اي تجربي درباره ي هنر تدوين کند غرض او در وهله ي نخست نظريه و روشي بود که در آغاز و مهم تر از هر چيز به داده هاي تجربي خود اثر هري بپردازد و بدين گونه عوامل بيرون مانند نظريه هاي اجتماعي و تاريخي نظريه ي شناخت ارزش زيباشناختي نقش غريزه تخيل و مانند آن را يکسر کنار بگذارد.