از حدود سال 1992، مناقشه علمي و حقوقي بي‌اماني حول اين اتهام پديد آمده كه روان‌كاوها گاهي خاطرات غلطي درباره سوء استفاده جنسي دوران كودكي را در ذهن بيمار مي‌پرورانند. برخي فرويد را مقصر دانسته و مي‌گويند كه او 100 سال پيش بذر «سندروم حافظه كاذب» را پاشيده است. آيا فرويد پدر بدي بود كه ايده‌هاي غلط‌اندازي را به جامعه القا كرد كه يك قرن بعد هيولايي آفريد؟ يا آيا نابغه‌اي حيرت‌انگيز بود كه درك موشكافانه‌اش از ذهن و حافظه از زمان او بسيار جلوتر بود؟ فرويد كه بيشتر به تازيانه نقد گرفته شده و ندرتا به درستي خوانده شده، هم‌چنان با مسائلي در پيوند است كه فكر و ذهن روانشناسي و جامعه امروز را به خود مشغول داشته است.