غربت جلد اول سه‌گانه‌اي است از سفر ليلا سَليماني به سرزمين‌هاي دور، به ريشه‌هاي سرزمين پدري، به دشت‌هايي که مادرانش طعم غربت را آنجا چشيده‌اند. ماتيلد، دختر بالابلند آلزاسي، در بحبوحه‌ي جنگ در 1944 دل‌باخته‌ي سربازي مراکشي مي‌شود که براي ارتش فرانسه مي‌جنگد. حالا ديگر جنگ تمام شده است. امين عروس فرنگي‌اش را به سرزمين پدري مي‌برد، به دشت‌هاي سنگلاخي و زمين‌هاي خشک و بي‌آب‌وعلف. ماتيلد بايد اينجا فرزندانش را بزرگ کند، بايد راهي به قلب سنگي مراکشي‌ها باز کند و غريبه نباشد. و غربت روايت زندگي اين زوج است در يک دهه‌ي طوفاني مراکش، سال‌هاي مبارزه با استعمار و راندن فرانسوي‌ها. ماتيلد در اين دهه‌ي طوفانيِ به استقلال رسيدن مراکش و بيرون آمدن از تحت‌الحمايگي فرانسه، در جست‌وجوي هويت خود و خلاصي از غربت است. ظرافت داستان‌پردازي نويسنده در اين رمان به اوج خود رسيده است. او دست روي ترس‌هاي آدمي گذاشته؛ پذيرفته نشدن و غريبه ماندن در ميان اجتماع.