ساعت‌ها فيلمي است درباره كشمكشي بي‌وقفه با ديو افسردگي كه تا زمان ساختش شايد نمونه‌اش هرگز در سينما ديده نشده بود. اقتباسي است محزون از تعمق مايكل كانينگهام بر «خودكشي». فيلمي است درباره انسان‌هايي كه به‌خاطر يكديگر زنده‌اند، اما در نهايت به انتحار خود دست مي‌زنند: دو خودكشي موفق و يك ناموفق توسط كسي كه تصميم مي‌گيرد زندگي را به مرگ ترجيح دهد، اما اين تصميم هزينه گزاف‌تري را برايش به همراه مي‌آورد. ساعت‌ها فيلمي است درباره ويرجينيا وولفي كه در سال 1941 خود را در رودخانه اوز غرق مي‌كند، اما نه تنها تاثير كتاب‌ها و سبك ادبي‌اش بلكه شيوه خودكشي‌اش تا امروز با ما مانده است. ساعت‌ها فيلمي است كه ثابت مي‌كند يك محصول ادبي حزين، مي‌تواند مبناي يك اثر سينمايي مهيج قرار بگيرد.