اين كتاب نه شرح و توضيح اصول و انديشه بنيادين روشن‌گري بلكه شناخت و بازانديشي روح روشن‌گري در پرتو رويدادها و دگرگوني‌هاي سترگ دو سده گذشته است. نويسنده تنها به برشماري خطوط اصلي انديشه روشن‌گري و يا ارائه سنتزي از آن‌ها بسنده نمي‌كند بلكه انديشه‌ها و اصول روشن‌گري را روياروي رخدادهاي تراژيك تاريخي مي‌نهد و سپس برازندگي و شايستگي آن‌ها را در برابر چالش‌هاي روزگار ما مي‌سنجد و مي‌گويد:«با انتقاد از روشن‌گري است كه هم به روشن‌گري وفادار مي‌مانيم و هم آموزشش را به كار مي‌بنديم.»