ير پوست ايران روايتگر فرايند کاوش تپه اي باستاني است توسط يک گروه امريکايي که در چند فصل طي سال هاي دهه 1970 [1350] در مرودشت فارس انجام شد. جاکوبز که در آن زمان تازه از دانشگاه فارغ التحصيل شده بود به دعوت استادش به گروه کاوشگر در ايران مي پيوندد تا همراه ديگر اعضا روي آن محوطه باستاني کار کند. ما در اين کتاب نه با کاوشي باستان شناختي که در حقيقت با ماجراي خواندني سفر باستان شناس زن امريکايي مواجه مي شويم که در عنفوان جواني عازم يکي از دورترين و ناشناخته ترين سرزمين ها از ديد خود مي شود. البته اين به آن معنا نيست که کتاب از جنبه هاي علمي و آموزشي در زمينه باستان شناسي خالي باشد. همراهي با جاکوبز در ناهمواري هاي آشنايي با فرهنگ و مردم ايران، آموختن زبان فارسي و چالش تجربه هاي جديدش بسيار جذاب و گيراست. اين کتاب در حقيقت ترکيبي است از سفرنامه، گزارش باستان شناسي، تک نگاره اي انسان شناسانه، تحليل هاي فردي و حتي دفتر خاطرات دختري جوان در آستانه يکي از شگفت انگيزترين تجارب زندگي اش.