زمستان که رماني مدرن است. دومين کتاب از چهارگانه الي اسميت (بهار، تابستان، پاييز، زمستان)، مجموعه‌اي از موضوعات را در خلال هم‌ به‌پيش مي‌برد؛ خاطراتي جسته‌و‌گريخته از نقاشي، شعر، موسيقي، هنر؛ وقايع و رخدادهايي اجتماعي و بعضاً سياسي؛ ماجراي دو خواهر، سوفيا و آيريس، که بعد از سه دهه دوباره يکديگر را در کريسمس مي‌بينند؛ آرت که دختر غريبه‌اي به نام لاکس را به‌جاي شارلوت، براي تعطيلات، به خانه اربابي مادرش مي‌برد… اَلي اسميت در زمستان، باوجود پرداختِ فضاهاي جدي و سياسي و اجتماعي، به ارتباط عاطفيِ ميان آدم‌هاي داستان نيز مي‌پردازد، و اين‌کار را آن‌چنان حساب‌شده و درعين‌حال ملموس انجام مي‌دهد که خوانده تا مدت‌ها بعد از اتمام کتاب آن‌ها را بارها و بارها در ذهنش مرور مي‌کند.