ساعت 1:42 بامداد 26 آوريل، دو انفجار پياپي، سبب شكافت سقف رآكتور اتمي چرنوبيل و به دنيال آن مواد راديواكتيو براي ساخت حدود 100 بمب اتمي آزاد شد. در آن سال مقامات شوروي سابق، انتشار هرگونه خبر در مورد اين فاجعه را به شدت ممنوع كردند. بيانيه رسمي دولت شوروي چند خط بيشتر نبود: «حادثه‌اي در مجتمع هسته‌اي چرنوبيل اتفاق افتاده و يكي از راكتورهاي اتمي صدمه ديده و اقدامات لازم براي از بين بردن اثرات حادثه انجام شده است. به قربانيان حادثه كمك و يك كميسيون دولتي تعيين شده است.» ولي واقعيت اين بود که واژه "صدمه" بيانگر وخامت آن سانحه اتمي نبود که در آن هسته مرکزي راکتور اتمي ذوب شده بود، بخش گرافيت آن در آتش مي‌سوخت و ستون مواد راديواکتيو آن هزاران متر به آسمان مي‌رفت. سويتلانا آلکسيويچ بيش از 10 سال با بيش از 500 شاهد اين فاجعه، از جمله آتش‏نشانان، مهــارکنندگـان، سياستمـداران، پزشکـان، فيزيک‏دانان و برخي ديگر از شهروندان مصاحبه کرد. او در سال2015 به دليل "آثار چند صدايي و خاطرات رنج و شجاعت زمان ما" موفق به دريافت جايزه نوبل ادبي براي کتاب "زمزمه‏هاي چرنوبيل" شد. اين کتاب شرح غم‏انگيز روحي و جسمي افرادي است که تحت تاثير فاجعه اتمي چرنوبيل قرار گرفتند.