ايگلتون در رويداد ادبيات، پس از معرفي دو ديدگاه نام‌گرايان و واقع‌گرايان، به طرح نظريه‌اي در خصوص ادبيات مي‌پردازد. بر اساس آن نظريه، ادبيات رخداد يا اتفاقي است كه وقوع‌اش، گسستي به ظاهر ايستا و كلي پديد مي‌آورد. انقلاب مهم‌ترين رويداد اجتماعي است كه سبب مي‌شود جريان به ظاهر طبيعي، ثابت، و آرام جامعه دگرگون شود و نظمي‌نو پديد آيد. به همين قياس، ادبيات هم رويدادي‌ست كه به گفته‌ي جيمسون، بازتاب‌دهنده‌ي تلاش انسان براي تحقق شرايطي انساني‌تر است. ايگلتون با فاصله گرفتن از موضع ويتگنشتايني خود داير بر تعريف‌ناپذير بودن ادبيات، در اثر حاضر آن را رويدادي تعريف‌پذير مي‌داند كه خيالي ‌بودن، خيال‌انگيز بودن، زبان‌محوربودن، اخلاقي‌بودن، و پراگماتيك نبودن، مولفه‌هاي آن را تشكيل مي‌دهند.