كتاب «دوران تحقير» تغييري ناگهاني در نويسندگي «آندره مالرو» به‌شمار مي‌رود، چون در ماه ژوئن 1934 اظهار كرده بود كه مشغول نوشتن رماني درباره نفت است كه در ايران و باكو مي‌گذرد، ولي در ماه اكتبر همان سال به «آندره ژيد» مي‌گويد كه مشغول نوشتن رماني درباره اردوگاه‌هاي كار اجباري در آلمان «نازي» است. در واقع سال 1934 را بايد نقطه عطفي در تكامل فكري «مالرو» دانست. رواج و پيشرفت مرام نازي در آلمان در اين دوران «مالرو» را به همراهي اقدامي همگاني عليه «نازيسم» واداشت. او كه از سال 1932 به عضويت «انجمن نويسندگان و هنرمندان انقلابي» درآمده بود با شركت در گردهم‌آيي‌هاي پي‌در‌پي، براي حمايت از كساني كه در آلمان، نه به خاطر ماركسيست بودن بلكه به خاطر اينكه به شأن و حيثيت انساني ارج مي‌نهادند، شكنجه و آزار مي‌ديدند، بپا خاست...