مي‌گويند حضرت فاطمه (س) دخت پيامبر در دوران كوتاه عمر خويش، سه خطبه ايراد كرده‌اند كه در اين كتاب دو خطبه تشريح گرديده است. يكي سخنراني در مسجد مدينه كه همان خطبه معروف ايشان و ديگري سخنراني در جمع زنان مهاجر و انصار است. اين اثر، چند وجهي است و افزون بر لغت‌شناسي، از نظر معارفي براي پژوهندگان معارف مذهبي مغتنم است و از نظر اجتماعي سخنراني‌هاي عمومي حضرت فاطمه نشان دهنده‌ي جايگاه زن در صدر اسلام و نشاني از دانش و سخنوري حضرت فاطمه (س) است.